ՎԱԶԳԵՆ   ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ

Վազգեն Մանուկյանը շնորհավորել է Արայիկ Հարությունյանին Արցախի Հանրապետության նախագահի պաշտոնում ընտրվելու առթիվ: Շնորհավորական ուղերձում ասվում է.

«Վերնատուն» հասարակական-քաղաքական ակումբի նախագահ Վազգեն Մանուկյանը մեկնաբանում է Սահմանադրական դատարանի նախագահ Հրայր Թովմասյանի շուրջ տեղ ունեցող իրադարձությունները

«Այն, ինչ դպրոցում սովորեցնում են, հայ ժողովրդի պետության պատմությունն է՝ Պապ թագավոր, Աշոտ Երկաթ և այլն։ Բայց կա հսկայական մի ժամանակահատված, երբ Հայաստանը չի ունեցել պետություն, բայց հայ ժողովուրդն ամբողջ աշխարհում իրականացրել է մեծ ծրագրեր։

Խնդիրները լուծելու համար պետք է համախմբվել որոշակի գաղափարների հիմքի վրա: Այս ակումբի հետագա գործունեությունը նպաստելու է համախմբվելուն, համախմբվել որոշակի գաղափարների, պարզ սկզբունքների շուրջ, որ էլ ոչ ոք չկարողանա մեր ժողովրդին խաբել, որ պետությունն իսկապես պատկանի մեր ժողովրդին
 

«Ակումբի մասնակիցներից ամեն մեկն իհարկե մնում է իր գաղափարներին, իր սկզբունքներին, իր կուսակցական պատկանելիությանը, բայց այդպիսի շփումները շատ կարևոր են և նոր մտքեր գեներացնելու համար, և նաև որոշակի համերաշխություն ապահովելու համար երկրի ներսում»

Նոր իշխանություններն ունեին բացառիկ հնարավորություն մեր երկիրը տանել զարգացման ուղղությամբ, ժողովրդին համախմբել համազգային խնդիրների շուրջ, նպաստել մեր քաղաքացիների բարեկեցությանը՝ կառուցելով ավելի ժողովրդավար ու ավելի արդյունավետ ազգային պետություն: Ցավոք, իշխանությունները գնացին այլ ուղղությամբ, և այսօր մեր երկրում ձևավորվել է անվստահության և ատելության աննախադեպ աստիճանի մթնոլորտ, տեղի է ունեցել հասարակական այնպիսի պառակտում, ինչպիսին երբեք չի եղել: 

Հուսով եմ, որ հեռանալով զբաղեցված պաշտոնից, պարոն Մանուկյանը կվերգտնի իրեն քաղաքականության մեջ, և օգտակար դերակատարում կունենա հետագա զարգացումներում։ Մինչ այդ, ցանկանում եմ կիսվել տառացիորեն երկու շաբաթ առաջ մեր հիմնադիր համագումարին նրա ունեցած հակիրճ, բայց տպավորիչ ելույթով՝ կարծում եմ, այն լավագույնս արտահայտում է իր հավատամքը, իսկ քաղաքականություն մտնող մեր սերունդի համար էլ շատ արժեքավոր և իմաստուն ուղերձ է։

Եթե Աստված մի արասցե, այս իշխանությունները չհաջողեն, ես կարծում եմ, որ մեղավորներին պետք է փնտրել ոչ թե բացահայտ քննադատություն ասողների, այլ Փաշինյանի մերձավոր շրջապատի եւ կադրային ռեսուրսի մեջ: 

 «Քաղաքականությունն անընդհատ պայքար է, պայքարը դժվար գործ է, եւ պայքարի ժամանակ քեզ մոտ առաջանում են հակառակորդներ: Շատ հզոր պետք է լինես, որ թույնով եւ ատելությամբ չլցվես հակառակորդների նկատմամբ: Պայքարի ժամանակ կուսակցությունը դառնում է մեծ եղբայրություն եւ մեծ բարոյական ուժ է պետք, որ դա չդառնա թայֆա: