ՎԱԶԳԵՆ   ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ

Վտանգված է ոչ միայն Արցախը,այլև Հայաստանը և հայության ապագան։

Կարելի՞ է արդյոք փոխել իրավիճակը, բեկում մտցնել։ Այո՛։ Բայց ոչ ներկա կառավարման օրոք։

Վարչապետ Վ.Մանուկյանի ելույթը հեռուստատեսությամբ՝ ՀՀ ԳԽ անկախության հռչակագրի ընդունման տարելիցի առթիվ,
1991թ., օգոստոսի 23-ին 

Ես ինքս ապրել եմ Հայաստանի մի շարք ղեկավարների օրոք և հնարավորություն եմ ունեցել նրանց գործունեությունը գնահատել ոչ միայն իբրև քաղաքացի, այլև անձամբ շփվելով նրանց հետ՝ Յակով Զարոբյան, Անտոն Քոչինյան, Կարեն Դեմիրճյան, Լևոն Տեր-Պետրոսյան, Ռոբերտ Քոչարյան, Սերժ Սարգսյան։ Կարող եմ պնդել, որ նրանցից որևէ մեկի օրոք նման իրավիճակ չէր ստեղծվի։ Հայաստանի ղեկավարները նաև միշտ անուղղակի ու չգրված ձևով մրցել են մեր հարևանների՝ Վրաստանի ու Ադրբեջանի հետ և երբեք թույլ չէին տա, որպեսզի մենք նման խայտառակ վիճակում հայտնվենք։

Վազգեն Մանուկյանը շնորհավորել է Արայիկ Հարությունյանին Արցախի Հանրապետության նախագահի պաշտոնում ընտրվելու առթիվ: Շնորհավորական ուղերձում ասվում է.

«Վերնատուն» հասարակական-քաղաքական ակումբի նախագահ Վազգեն Մանուկյանը մեկնաբանում է Սահմանադրական դատարանի նախագահ Հրայր Թովմասյանի շուրջ տեղ ունեցող իրադարձությունները

«Այն, ինչ դպրոցում սովորեցնում են, հայ ժողովրդի պետության պատմությունն է՝ Պապ թագավոր, Աշոտ Երկաթ և այլն։ Բայց կա հսկայական մի ժամանակահատված, երբ Հայաստանը չի ունեցել պետություն, բայց հայ ժողովուրդն ամբողջ աշխարհում իրականացրել է մեծ ծրագրեր։

Խնդիրները լուծելու համար պետք է համախմբվել որոշակի գաղափարների հիմքի վրա: Այս ակումբի հետագա գործունեությունը նպաստելու է համախմբվելուն, համախմբվել որոշակի գաղափարների, պարզ սկզբունքների շուրջ, որ էլ ոչ ոք չկարողանա մեր ժողովրդին խաբել, որ պետությունն իսկապես պատկանի մեր ժողովրդին
 

«Ակումբի մասնակիցներից ամեն մեկն իհարկե մնում է իր գաղափարներին, իր սկզբունքներին, իր կուսակցական պատկանելիությանը, բայց այդպիսի շփումները շատ կարևոր են և նոր մտքեր գեներացնելու համար, և նաև որոշակի համերաշխություն ապահովելու համար երկրի ներսում»

Նոր իշխանություններն ունեին բացառիկ հնարավորություն մեր երկիրը տանել զարգացման ուղղությամբ, ժողովրդին համախմբել համազգային խնդիրների շուրջ, նպաստել մեր քաղաքացիների բարեկեցությանը՝ կառուցելով ավելի ժողովրդավար ու ավելի արդյունավետ ազգային պետություն: Ցավոք, իշխանությունները գնացին այլ ուղղությամբ, և այսօր մեր երկրում ձևավորվել է անվստահության և ատելության աննախադեպ աստիճանի մթնոլորտ, տեղի է ունեցել հասարակական այնպիսի պառակտում, ինչպիսին երբեք չի եղել: